Joop de microob

Een kleine viespeuk zorgt voor enige rem op m'n marathonvoorbereiding. Khad het moeten weten, het liep te goed de laatste tijd, er moest wel iets tussenkomen. Kleine Joop, de ambetante microob, heeft zich ergens in mn keel genesteld, vanwaar hij zorgt voor irritatie, koppijn, fluimen, minder adem, en meer van dat fraais waardoor lopen niet meteen het eerste is waar je aan denkt.

Vorige week was het nochtans goed geweest, elke dag (tot vrijdag) getraind. Zelfs een lange duurloop van 28km (van werk naar huis) ertussen. Ongeveer elke dag 2u tot 2u30 training, lopen of fietsen. In 't weekend liep het dan niet zo goed, voelde me toen al wat suf, gerust, maandag intensief badminton gaan spelen, dinsdag van 't zelfde, maar de geplande looptraining heb ik toen geschrapt. Gisteren en vandaag (donderdag) was het helemaal uit met de pret. Joop drong helemaal door. Bij momenten gaat het, bij momenten minder. Morgen was er normaal de stratenloop in Zwevezele (Houtlandcriterium) gepland... 't Zal njet zijn als 't is gelijk vandaag. Ook zondagmorgen (Mc Bride Run) laat ik nog in 't midden, 't heeft weinig zin om jezelf nog meer uit te putten, nog zieker te worden.

Plannen rijzen om de Nacht te laten vallen (of tenminste: de poging tot snelle tijd te staken). Hoewel het nog drie weken is... Feit is dat ik dit weekend de grootste test had gepland door de twee wedstrijden op drie dagen, en dat die nu wegvallen. We zien wel. Als we er nu niet in slagen om deftige tijd neer te zetten zal het voor Eindhoven zijn!!!

Groetjes

Achieltje