Frein derop, deel 2, de verplichte rust

Gisteren zaterdag de allereerste weblogloop gelopen, iets waarvoor de welbekende Frank Spencer wat lobby werk had verricht zodat bloggers van overal konden komen lopen. In totaal waren we toch wel met een 20 tal namen, met zelfs Nederlanders!!! Running Ronald voerde het goedlachse Nederlands team aan. Verder nog heel wat andere BB'ers, teveel om op te noemen. Zelfs bloggers die gewoon kwamen supporteren zoals Ruthje (die vandaag op de 10 Miles prachtig heeft gelopen) en Edith. In een prachtig decor en een zomers weertje, wat moet een mens nog meer gaan hebben.
De wedstrijd zelf dan was voor mij ietsje te zwaar, met de test van vrijdag nog in de benen, het warme weer, maar blijkbaar was dat niet het enige wat me hinderde. Na een te snelle start bijna joggend verder gemoeten, ondertussen heel wat mensen zien passeren, tot Marc me oppikte, en we het tempo bleven houden, en er eventjes weer bovenop kwamen. Marc verkoos de laatste ronde rustig te lopen, met het oog op wedstrijd van daags nadien. Ik liep weer wat sneller, en remonteerde nog een zestal mensen. Uiteindelijk gefinisht in 53min 57, tevreden voor de omstandigheden.

De après-loop was ook best gezellig, de tombola waarbij de Spencer's de lokale boel hadden uitgekocht en met een hoopje prijzen naar huis gingen was eigenlijk ook wel leuk, al hadden we geen prijs. Maar vooral het kennismaken met de andere bloggers was meer dan intressant, ongetwijfeld zoeken we de volgende wedstrijden weer enkele mensen op, in Luxemburg zullen er alvast enkele zijn, dat wordt daar een klein beetje een weblogmarathon.

Nadien werd het voor mij echter pijnlijk duidelijk dat er echt iets aan de hand is. Reeds een tijdje had ik af en toe wat pijn aan m'n rechter onderbeen. Na de loop zaterdag viel het nog mee, niet meer dan anders, ik nam dat er wel bij, meestal ging het snel weg. Gisteren niet, toen ik thuiskwam werd de pijn geleidelijk erger (naarmate de Petrus Speciale uit mn bloed wegtrok denk ik). Tot ik gisteren avond half kreupel de trap opstrompelde, en er vanmorgen zo mogelijk nog kreupelder afkwam, nu is er toch echt iets aan de hand. Heb een uurtje gefietst, daarbij langs het parcours gereden waar de Beisbroekers lopen en wat gepraat. Een paar mensen dachten dat het wel eens een scheenbeenvliesontsteking kon zijn, ofte Shin Splint of iets dergelijks. Ik hoop van niet, en hoop dat het met enkele dagen rust en fietsen over gaat, misschien wel eens de kiné opzoeken, want echt gerust ben ik er niet in. Nu gaat het wat beter, kan al een beetje steunen, dus ja, afwachten.

Oh ja, heb nog enkele foto's van weblogloop, zal ze zo vlug mogelijk ergens kwijt proberen te raken op het net, en dan 't adres hier posten.

Rustende groetjes

Achieltje