Het lichtje aan het eind van de blessuretunnel
Vandaag eindelijk een pijnloze dag. Heb dat al spurtend gemerkt. Tijdens mijn laatdienst op stage vandaag, kregen we een alarm uit de doktersgang, een paar honderd meter van onze afdeling, daar naartoe gelopen, zonder pijn, en nadien ook geen pijn, dus kdenk wel dak rustig zal mogen beginnen trainen.
Kheb bewust wat lang gerust, wou niet de fout maken die ik in 't verleden telkens maakte, te snel weer volle bak. Deze keer rustig afgewacht, er zit geen druk achter. Alhoewel, Luxemburg is zo heel ver ook al niet meer van hier. Zal dat dus moeten opnemen als een hele lange duurtraining, en gewoon genieten van de sfeer, en 't gezelschap waar we dan zullen in vertoeven, misschien zijn er wel bloggers bij waar ik me kan bij aansluiten, we zien wel, wil wel eens weten hoe een avondmarathon eruit ziet, ben benieuwd naar die fakkels, het Bengaalse vuur, wil er gerust nog een half uur langer over lopen om het te zien.
Ook voor "Dwars door Brugge" zondag zal ik verstek geven, mezelf kennende zou ik me daar zeker pijn doen, tot over de limiet willen gaan, en dat doe ik nu beter niet. Zou ik eindelijk tot de jaren van verstand komen en mezelf de tijd gunnen te herstellen? Of krijg ik enkel tijdelijk iet of wat verstand? Enfin, als we maar beter worden.
Groetjes
Achieltje
Kheb bewust wat lang gerust, wou niet de fout maken die ik in 't verleden telkens maakte, te snel weer volle bak. Deze keer rustig afgewacht, er zit geen druk achter. Alhoewel, Luxemburg is zo heel ver ook al niet meer van hier. Zal dat dus moeten opnemen als een hele lange duurtraining, en gewoon genieten van de sfeer, en 't gezelschap waar we dan zullen in vertoeven, misschien zijn er wel bloggers bij waar ik me kan bij aansluiten, we zien wel, wil wel eens weten hoe een avondmarathon eruit ziet, ben benieuwd naar die fakkels, het Bengaalse vuur, wil er gerust nog een half uur langer over lopen om het te zien.
Ook voor "Dwars door Brugge" zondag zal ik verstek geven, mezelf kennende zou ik me daar zeker pijn doen, tot over de limiet willen gaan, en dat doe ik nu beter niet. Zou ik eindelijk tot de jaren van verstand komen en mezelf de tijd gunnen te herstellen? Of krijg ik enkel tijdelijk iet of wat verstand? Enfin, als we maar beter worden.
Groetjes
Achieltje
Gepost door: Achieltje @ 22:15
2 Opmerkingen:
At 11:34 p.m.,
Johan zei…
Ik vrees dat Luxemburg ook voor mij een lange duurtraining gaat worden maar dat kan ook plezant zijn zeker. Hopelijk is de sfeer er echt met dat bengaals vuurwerk en dergelijke. Ik heb ook al eens een marathon gelopen waar er veel beloofd werd maar waar er in de praktijk nie veel van te merken was(ik denk dat je hem toen ook heb meegelopen...).
At 8:31 a.m.,
Anoniem zei…
Dan lopen we hem misschien allemaal wel als duurtraining, ik loop er ook vooral om te genieten van de sfeer die er hopelijk zal zijn, zowel tijdens als na de marathon :-)))
Een reactie posten
<< Naar de weblog