Meer rust dan andere dagen

Na vrijdag niet meer gelopen, zaterdag sowieso gerust, om zondag te gaan lopen, maar ook dat ging niet door, ben wat later naar Beisbroek gegaan, en kon mn benen niet eens opheffen om te lopen, onderbenen wouden niet wat de rest wou. Na stretchen kon ik dan ritmisch verder bewegen gedurende 10 meter, lopen was het nog niet, en 't deed pijn... Wijselijk de auto ingekropen, en naar huis, voor een warm bad, koude douche op mn been, warme douche, koude douche. Dan nog een sessie "zware benen massage" met de Compex, maar nog was 't niet weg, de trap afgaan lukt niet zo goed. Ook gisteren nog gerust, voel het zelfs als ik nog maar wandel. Ook vandaag niets, noppes, nada. Al van zondag dagelijks een Feldene, maar nog is 't niet weg.

Voor de zoveelste keer geblesseerd dus, wat me toch doet twijfelen aan mn geschiktheid voor marathons. Of tenminste aan de manier waarop. Nog nooit trainde ik deftig. Enkel nu, maar veel te veel blijkbaar. Korte herhaling voor degene die me niet kennen: m'n allereerste marathon, Kustm '04, ben ik welgeteld een maand op voorhand beginnen trainen, en in die maand 2 weken out geweest, langste duurloop was 18km, met sterretjes als gevolg, maar wel de marathon gelopen, met een blessure, in 3u31!!! Dan maanden later Rotterdam, een drietal keer gekwetst in de voorbereiding, en in de marathon out na 15km met verroken pezen, maar toch verder gestrompeld, gevolg: peesontsteking, marathon gefinisht in 4u45. En nu Luxemburg, 56 dagen geleden beginnen trainen, en nu weer out. Resultaat: ?????? Hopelijk kan ik lopen, in elk geval, verstandiger dan Rotterdam, heb geen zin om weer weken naar de kinesist te tsjaffelen zoals de vorige keer.

Dus ben ik serieus aan 't twijfelen of ik er niet goed zou aan doen me eigenlijk eens een jaar bezig te houden met kortere afstanden, 10 kilometer, 10 mijl, of maximum een halve, en pas nadien weer een beetje te denken aan die hele marathon. Misschien willen mn wielrennersbenen dan wel wat meer hardlopen en minder geblesseerd zijn, het zou aangenaam zijn.

Ga ook eens een podoloog opzoeken, goed adres gekregen van Erik, dus we gaan die meneer een dezer dagen eens opbellen voor een afspraakje, en dan eens werk maken van het kortere loopwerk, zeg ik nu, want m'n hart klopt toch sneller voor een marathon dan voor om 't even welke 10 kilometerloop...

Groetjes

Birger