Testen met 't kot open

Het was nog eens tijd voor een serieus testje, om te weten of ik zaterdag wel enige kilometers zou kunnen afhaspelen. De benen voelden gisterenmorgen goed, na de middag heel eventjes tijd om in gewone kledij eens rond de hof te lopen, 1 toertje, twee toertjes, drie toertjes, nul pijn, goed gevoel op 't gras, dus beslist om 's avonds de Permekeloop mee te doen, de vierde wedstrijd voor 't loopcriterium van 't Houtland, wat ik dit jaar eens volledig wil doen, gewoon om de parcoursen te leren kennen.

Enfin, de wedstrijd dan. Had het idee om binnen een uur binnen te komen (ging over 12.2 km), 'k moet zeggen, 't ging me goed, in die mate dat ik de eerste kilometer aan ong 4' liep, en dat ook nog een paar kilometer met heel klein verval bleef aanhouden. 't Was ofwel ter plekke in elkaar vallen ofwel overleven tot het eind, 't is 't tweede geworden. Uiteindelijk deed ik er 53 min 17 over, hartslagen verschrikkelijk (gem: 184, max 196) maar een goed gevoel. Er spookte tijdens de wedstrijd maar 1 iets door m'n hoofd, als mn benen dit kunnen, dan moet het zaterdag ook maar lukken. Er is zo'n kinderverhaaltje of spreuk, waarin men zegt: als je maar iets hard genoeg wilt, dan kom je der... Ook Koen Jonckheere was op de loop, jammergenoeg niet gezien tijdens 't lopen (te ver voor me) en ook niet nadien, nochtans een hele tijd blijven hangen, samen met onze Beisbroeklopers.

Straks vertrekken we al richting Ardennen, we springen nog binnen op een tentoonstelling van Orchideeën, brengen wel nog een bezoekje aan de geitenboer met kruidentuin, en rijden zaterdagmorgen dan door richting Luxemburg, waar ik hoop de andere bloggers Koen en Johan tegen het lijf te lopen, Koen is in form, da's geweten, hopelijk kan Johan, net als mij ook op de sukkel laatste tijd, ook aan de start komen, kga duimen en kaarsjes branden dat 't nie meer schoon is.

Nog slechts twee nachtjes onrustig slapen scheidden ons van de eerste marathon, 58 dagen geleden begon ik te trainen, met 78 kilo op de schaal, en zag ik alles zitten. Nu ben ik al een pak kilo's kwijt, heb er wel een hoge tol voor moeten betalen, maar 'k hoop dat over de finish raak (en liefst niet op een draagberrie). Mensenlief, tot zondagavond of maandagmorgen met 't verslag. ("Den Dardennen" loopt op vlak van internet ietsie pietsie veel achter, toch de streek waar ik zit, en live verslag maken, dat zit er ook nog niet in.)

Tot dan, groetjes

Birger Allary,
Trotse drager van het nummer 5101 binnen 2 dagen...