Mooie cadeau's

Van gisteren terug thuis, weer in het drukke leven, ver weg van de zaligdoende rust die je in de abdij van Westvleteren kunt ervaren. (Ook ver weg van het bier dat je daar krijgt natuurlijk...) 't Heeft me deugd gedaan, zelfs goed gestudeerd, zeer goed voor mijn normen zelfs.

Op een dag vroeg ik een broeder of ik wat kladpapier kon lenen, hij gaf me dit, en toen ik hem m'n schuld vroeg zei hij: niets, of beter, een weesgegroetje lezen, 't zal je helpen... Omdat broeders slimme mensen zijn heb ik dit gedaan, en of het met elkaar te maken heeft of niet laat ik in het midden, maar ongeveer op dat moment moet een van de mensen uit Beernem een boodschap hebben achtergelaten op m'n voicemail: Kunt u ons dringend terug contacteren, in verband met een werkaanbieding in Beernem. Snel na het middagmaal belde ik hem op en inderdaad, op 11 januari (1 dagje voor m'n verjaardag) mag ik naar Beernem voor een medische test, en veel belangrijker: ik mag m'n contract gaan tekenen. 'k Zal terechtkomen op dienst stemmings en depressieve stoornissen. Groot geluk dus voor mij, als dank toch een paar kaarsjes gaan branden bij de grot.

En zo gaan we het nieuwe jaar dus al in met een machtig goed vooruitzicht, het lijkt erop een zeer gelukkig jaar te worden voor mij. Duizendmaal dank dus aan hierboven.

We zullen dan dus maar de sport erbij nemen, marathons plannen kan ik nog niet, maar er zullen er wel weer enkele uit de lucht komen te vallen... Vroeger, in de wielrennersperiode, betekende 1 januari meestal het begin van de wegtrainingen en de laatste rechte lijn richting voorjaarskoersen. Misschien zou het wel goed zijn als ik die planning volg, en ook weer aan het trainen ga vanaf volgend jaar... Probleem: volgend jaar is al binnen enkele uren, dus 't zal er dan ook echt moeten van komen.

Mag ik iedereen alvast heel veel geluk en vrede wensen in 't nieuwe jaar, plezier in alles wat je maar wilt doen, leef een eindelijks gewoon maar gelukkig leven...

Groetjes

Birger