Pijnlijk Ploegsteert

11 november 2004: Achieltje zet in z'n allereerste halve marathon een tijd van 1u25min neer, losjes uit de pols, pas beginnen lopen, wauw, dat ziet er goed uit... Ploegsteert, i love you all!!

11 november 2006: Achieltje ziet in Ploegsteert zowaar alle hemellichamen tegelijk op klaarlichte dag, en moet bijna wandelen in de laatste kilometers, om nog binnen te komen in 1u35m46s... Ploegsteert, bende rotz****en...

Om maar te zeggen, het ging niet echt vandaag. Wellicht nog de naweeën van de marathon van Etten-Leur, blijkbaar is die toch nog niet helemaal uit de benen. Vooraf de Garmin ingesteld om 1u35 te lopen (dus eigenlijk wel m'n doelstelling ongeveer gehaald), maar na een snelle start (6km in 25min) ging het lichtje beetje bij beetje minder branden, om op een gegeven moment helemaal uit te gaan, haast niet meer vooruit te komen. De helling aan de bevoorrading was me er teveel aan, het ritme kwijt, om het in de volgende 14km niet meer terug te vinden ook...
De beginnersfout die ik vroeger zo vaak maakte, maak ik nu plots weer, te snel willen starten, te snel uit de massa naar voren willen gaan om ietwat gemakkelijker te lopen, dat bekoop je nadien als je niet goed genoeg bent...zoals ik was vandaag, verre van goed. Niet getreurd hoor, ergens had ik hier ook rekening mee gehouden, weinig training laatste tijd, 't wordt weer tijd dat we er eens deftig de pees op leggen. Te beginnen volgende week, 12km in Gistel, mooi loopje, langs de Groene 62, m'n favoriete trainingsparcours, maar niet meteen m'n favoriete wedstrijd. Deze week toch weer het aantal trainingen opdrijven, rustigweg, twee weken rust moeten voldoende zijn.

Positieve noot van de dag: onverwachts liep ik Ruth en Stephan tegen het lijf in de massa. Meteen werd ik verzamelaar van t-shirts, want zij hadden hun tassen in de wagen gelaten, en die stond zo'n 2km verder, dus niet binnen handbereik zoals men zegt... Ook de Beisbroeklopers waren op post, niet in talrijke opkomst zoals andere jaren, maar ze waren er. Nadien zijn ze ook nog gaan eten op de Rodeberg (Restaurant 't Molenhof), maar ik sloeg dit jaar eens een etentje over. Na de wedstrijd liep ik Inge, Koen's vrouwtje, tegen 't lijf, om nadien mister Vansteenkiste himself al stripteasend in de sporthal op te merken. Vincent heb ik niet gezien, maar in zo'n mensenzee mis je al eens iemand natuurlijk. Nog zo'n positief puntje: de soep nadien was zoals steeds heerlijk (tot ze hem weer aanlengden met heet water...). En Ruth, volgende keer breng ik wat lukken mee, al past dat helemaal niet bij die soep, maar kom...

Morgen niet lopen, benen zijn stijf op plaatsen waar ik vroeger vaak blessures had, dus geen risico's voor deze jongen, morgenochtend gaan we fietsen...als 't mooi weer is...

Groetjes

Birger