Afzien zonder lukken

Gisteren nog eens een weblogloopje, weerom heel wat bekende bloggers erbij (uit schrik om namen te vergeten begin ik niet aan een opsomming). De avond voordien wel een feestje van de studentenraad, wat tot een uur of 4 geduurd heeft, dan vroeg op om nog een zaaltje te bekijken voor het feestje in januari, (Verdorie, praat meer over feestjes dan over trainingen) en dan de autostrade op om gelukkig zonder files en zonder zoekwerk het Netestadion te vinden. Altijd verschrikkelijk leuk om de mensen die je al wat kent nog eens terug te zien, weer wat bijpraten/lachen, fotootjes trekken, ja, zelfs de speaker riep het door de micro, binnenkort komen we nog op tv!!!! Natuurlijk al het schaamrood op m'n wangen gekregen, was de beloofde lukjes vergeten mee te brengen, maar ik zag ook geen Key Lime Pie van Petra, dus we zijn voorlopig nog in evenwicht, lol. Volgende week kan ik al herkansen, dan breng ik een paar proevertjes mee.

Dan de wedstrijd: vooraf kreeg Geert zijn Garmin niet meer aan de praat, batterij blijkbaar plat, dus wat doe je dan, je zoekt iemand die ook zo'n Garmin heeft en je stelt je tijd daar in. Zelf wou ik het rustig aan doen (1u15 was mn doel), dus was Geert bijzonder hulpvaardig door m'n Forerunner in te stellen, hijzelf wou echter 1u13m30 lopen, dus in ruil voor de technische assistentie moest ik me wel aan zijn tijd houden. Enig pijnlijk gevolg: Geert loop stukken beter dan ik, maar om 't schema te volgen moest ik dus bij hem blijven, of andersom. Om 't kort te zeggen: kheb afgezien jong. Naarmate de kilometers stegen ging m'n stemvolume en het aantal woorden in een zin omlaag, de harstlag omhoog. Sympathieke G. ging dan nog wat voor schema lopen, man man man, volgende keer toch maar zelf instellen...

Al dat beukwerk en 't feit dat ik niet veel kop moest doen (hey, er mocht toch wel iets in ruil staan he) leverde natuurlijk wel een tijd op die veel sneller was dan verwacht. Ik klokte af op 1u10m01s. Wel moet er bijgezegd worden dat de meeste Garmin lopers slecht 15.6km bijeenliepen, dus dat scheelt wel efkes 500 meter (aan ons tempo meer dan 2 minuten!!!).

Daarna nog alle anderen zien binnenstromen, behalve degene die de 5 liepen uiteraard, die stonden al fris en monter fotootjes te schieten, en behalve de snelle mannen, ik dacht Filip en Jan, die al enige minuten eerder binnen waren, sterk gelopen hoor mannen, op een zware omloop, met al die wind.

Mijn vaststelling: ook in Gierle liep ik de Ten miles in exact dezelfde tijd!! Er dus sprake van enige stagnering in de conditie. (Noot: in Gierle had ik daags voordien ook een 15.5 km wedstrijd in de benen, dus eigenlijk gaat conditie achteruit)

Vrijdag had ik overigens nog eens getraind, was weeral week geleden, ik fietste een 48km met de crossfiets, dus door bos en boerepaadjes, lekker intensief, met nieuwe (tweedehands) wieltjes, mooie carbon tubewieltjes (voor de kenners: Spinergy Rev-X). Snijden door de wind, in een kort spurtje kon ik 44 km per uur halen (ook hier doet Garmin perfect zijn werk, harstlag in dat sprintje: 192 slagen per minuut!!).

Volgende week zien we alweer enkele bloggers terug, vele trekken immers naar Etten-Leur, zo ook ikzelf, al zal ik er Geert niet laten instellen, ik loop hem gewoon rustig, zonder veel trainen de laatste weken is een tijd nastreven gekkenwerk, dus met iets zoals Luxemburg (3u54) ben ik al dik tevreden.

Groetjes en tot de volgende keer hé

Birger