Whoooooooooooooeeeeeeehoooooeeee

Stilaan sijpelt het binnen: school is gedaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan!!!!! Vrijdag afgesloten met het laatste examenfeest: de eindwerkpresentatie. Presentatie verliep onverwacht slecht, normaal ben ik de rustigste van de hoop, blijkbaar was ik nu de enige die aan de zenuwen ten onder ging. Gelukkig kon ik in de vragenronde nog es alles verduidelijken, en zo weergeven dat ik wel degelijk wist over wat ik bezig was (Titel eindwerk: Verpleegkundige begeleiding van patiënten met chronische terugval, ondertitel: Als de cirkel een draaikolk wordt...).

Uiteraard is het nog even wachten op het papiertje, en dus ook op de 100% zekerheid dat we geslaagd zijn, maar aan de examens die ik gemaakt heb, heb ik weinig twijfel overgehouden. Bij m'n mondelinge kon ik het behoorlijk uitleggen.

Zaterdag dan weer m'n "bioritme" opgenomen, kon niet slapen 's namiddags, teveel energie, dus besliste ik in extremis om me aan een mountainbikerit te wagen (met de crossfiets welteverstaan). Dus naar Torhout getrokken waar ik kon kiezen uit 25 en 50 km, plan 1 was om die 25 gewoon volle bak te rijden, tegen alle principes, plan 2 was die 50 te doen, maar iets rustiger. 't Is uiteindelijk geen van die twee geworden, gewoon 50 met 't eerste uur helemaal 't gashendel open, en na de splitsing spaarzaam omgesprongen met de krachten, en enkel in de zware stukken slijk (tot 25cm diep) eens door te geven. Uiteindelijk deed ik er 1u58 over, voor net geen 50km, in 't slijk. Aardig doorgetrapt. Ok, complete waanzin, tegen alle normale schema's in, maar na de examens, en zeker na mijn wel heeeeeeeeeeeeel lange schoolcarrière, deed dat verschrikkelijk deugd.

Vanmorgen dan nog es Beisbroek opgezocht, heel rustig met de groep meegelopen, uiteindelijk aan 16km gekomen, net geen 9 per uur gemiddeld. Me deze keer wel aan maximumpols van 160 gehouden, toch een klein beetje krachten sparen hé.

Tot 1 februari heb ik nu weinig tot niets te doen, behalve wachten, en kamer eens kuisen, er zal dus wel tijd genoeg zijn om de conditie bij te werken. En dan wachten tot de volgende weblogloop zeker? Hopelijk kan ik er dan wel bij zijn, Mol heb ik spijtig genoeg moeten missen (eerste keer dak eentje mis, dzjudedzju). En dan eens beginnen marathons zoeken, als 't aan mij ligt wordt het opnieuw Luxemburg (19 mei), de sfeer vorig jaar was fantastisch, zeker voor hun eerste inrichting, aankomst onvergetelijk. Maar kheb er nog een paar in gedachten: nacht van Vlaanderen (nooit gelukt wegens examens), Guldensporen (idem) en Flanders Fields (ook steeds bezet), keuze genoeg. Eerst kijken hoe het werk meevalt, en daar een beetje aan wennen, voor we al andere zaken beginnen te plannen...

Tot een dezer,

Bijna ex-student Birger