Den nieuwen werkmensch

Vandaag 12 februari, 12 dagen geleden startte er voor mij een nieuw tijdperk, het tijdperk WERK. Gelukkig krijg ik van m'n afdelingshoofd de tijd om te groeien, te ontgroenen, in te lopen, kortom, we starten wat op 't gemakske weg. Alhoewel. Na een eerste introductiedag, volgde op dag 2 de eerste echte werkdag met al onmiddelijk overuren. Geen erg dacht ik. Kzou op zaterdag toch lekker uitslapen, in de namiddag ritje doen met de fiets. Om 11u echter al telefoon, of ik asjeblief laatdienst kon komen doen voor een zieke collega. Zaterdagen zijn extra betaald, dus we hapten toe, op dat moment was ik wel de enige verpleegkundige, samen met een orthopedagoge moesten we de boel recht houden. M'n grootvader zaliger wist dat al: 't is mo met je plan te trekken daj etwa leert. En gelijk heeft hij. Ondertussen werd ook m'n werkschema wat overhoop gehaald, waardoor ik nog een weekend meer werk deze maand en dus op andere dagen thuis.

Bon. Sportief doen we 't niet slecht, als ik voor januari, toch een drukke maand op schoolvlak het totaal maak, kom ik op 10 trainingen, 1 dag op 3. Kan ik me mee verzoenen, gezien de examens. Voor februari steken we nu op 6 dagen training van de 12 (3x fietsen, 3x lopen, totaal iets meer dan 11u). Onvoorzien werkdagen en even onvoorziene sneeuw deze week zorgden dus voor wat minder dagen dan gepland. Belangrijkste is dat we bezig zijn.

Vrijdag was ik dan ook presentator van m'n oud-wielerploeg. Niemand voelde zich geroepen de microfoon te hanteren, dus werd ik nog eens opgetrommeld. Eigenlijk best wel iets dat ik graag doe, ondanks de stress. Eventjes wat uitleg geven aan de iets meer dan 80 mensen in de zaal, de renners interviewen, sponsors oproepen, ploegleider wat ondervragen en klaar is kees. Al doet het wel raar als je normaal tussen de renners stond, en nu die renners aan de tand moet voelen en voorstellen. Ergens diep vanbinnen voelt het fout aan... Komt daar nog bij dat ze echt wel hele mooie kleren droegen, totaal nieuw concept, 't knaagt...

Maar bon, eerst de trainingen nog wat opvijzelen, 't is m'n bedoeling van 6 dagen op 7 te trainen, kgun mezelf 1 dagje rust als het moet. Of 1 dagje om met andere zaken bezig te zijn, om 't even. Prioriteit 1 is nu m'n vijfde marathon lopen, afhankelijk van 't werk wordt het Luxemburg of die van de Nacht van Vlaanderen. Tussen fietsen en lopen probeer ik het 50-50 te houden, sporten mixen zorgt voor een betere algemene conditie is m'n uitgangspunt. Spieren die door lopen zwaar belast worden, krijgen wat rust door het fietsen. De hartspier werkt in beide gevallen en zorgt voor de effectieve verbetering van de conditie. Je ziet, ergens zit er wel denkwerk achter. Plus: als 't slecht weer is en dus niet zo leuk om te gaan fietsen, kan ik gewoon switchen naar een stevige looptraining. Luxe troef.

Nu nog de weegschaal doen meewerken, want die ging ook weer de hoogte in. We zitten weeral aan 74. Tegen de marathon moeten er daar toch wel een stuk of 5 af om m'n 3u30 te evenaren. En als ik nog sneller wil dus liefst nog wat meer ballast weg. Heel nieuw tijdperk dus, wat het nog brengt zien we hopelijk binnen hier en enkele weken/maanden.

Groetjes

Birger