Geen nieuws...
...slecht nieuws in dit geval. Nog steeds niet gelopen. Nog steeds raak ik niet volledig normaal van de trap, moet nog steeds steun zoeken. Lopen lukt dus voorlopig nog niet. Pas woensdag kan ik weer naar kinesist, door "twidde sinksen" en een studiebezoek op dinsdag naar Brussel. Waarbij ongetwijfeld heel wat zal afgewandeld worden, jooooeeeehooooeeee...
De weegschaal durf ik niet opgaan, krijg regelmatig vraatbuien uit pure frustratie, heb mn loopschoenen goed weggestoken zodat ik ze niet meteen zeven tuintjes verder smijt in onze wijk. Maar het moet gezegd, het heeft zijn voordelen. (Al twijfel ik sterk eraan) Heb nu bijvoorbeeld reuzeveel tijd om alle schoolwerkjes te doen die onze lieve docenten ons hebben meegegeven "voor de lege uurtjes", wat nog niet wil zeggen dat ik die tijd benut, maar ik heb ze nu tenminste.
U merkt het al, frustratie en ergernis hebben zich meester gemaakt over mij, kwou daarpas de muren oplopen, maar gezien ik geblesseerd ben, lukt zelfs dat niet... Een ernstige vorm van luiheid dreigt mijn levensstijl te beïnvloeden. (Ter illustratie uit mijn woordenboek: luiheid= De gewoonte om te gaan rusten voordat de vermoeidheid inzet.) De vermoeidheid kan niet ingezet worden, ik raak nergens. Gelukkig staat de dieselprijs hoog en mijn geldreserve laag, anders reed ik constant rondjes, of vierkantjes, of weet ik veel wat.
Maar positivisme troef!!! Vrijdag hadden we een studiedag omtrent "activiteitenzorg", waarbij we ook wat boetseerden, muziek maken met primitieve instrumenten en een korte inleiding Tai Chi, om rustig te worden... Tai Chi is een soort gemuteerde en "watjes-proof" gevechtssport, waarbij je allerlei rare bewegingen moet maken op nog raardere muziek. Je wordt er rustig van... Mooi niet, steun zoeken op mijn linkerbeen lukt me niet, dus frustreer ik me enkel maar meer...
De rust keert echter terug, ik keek wat tv (www.tv-bredene.be) en zag ondermeer de start to runners, en ene Piv Huvluv, stand-up comedian, nu dus heel wat inspiratie opdoen om misschien ooit zelfs een iets kleins te doen, want in februari bijvoorbeeld studeren we (hopelijk) af. Dus even zoeken naar een creatieve afsluiter, wordt het een boek? Wordt het een sketch? Wordt het een gedicht? Of toch maar "ne loopkoers"?
Ik neem nu alvast de tijd om alle blogs een door te nemen, en kijken wie er weer knalprestaties heeft geleverd vandaag...
Met gefrustreerde groeten
Birger
De weegschaal durf ik niet opgaan, krijg regelmatig vraatbuien uit pure frustratie, heb mn loopschoenen goed weggestoken zodat ik ze niet meteen zeven tuintjes verder smijt in onze wijk. Maar het moet gezegd, het heeft zijn voordelen. (Al twijfel ik sterk eraan) Heb nu bijvoorbeeld reuzeveel tijd om alle schoolwerkjes te doen die onze lieve docenten ons hebben meegegeven "voor de lege uurtjes", wat nog niet wil zeggen dat ik die tijd benut, maar ik heb ze nu tenminste.
U merkt het al, frustratie en ergernis hebben zich meester gemaakt over mij, kwou daarpas de muren oplopen, maar gezien ik geblesseerd ben, lukt zelfs dat niet... Een ernstige vorm van luiheid dreigt mijn levensstijl te beïnvloeden. (Ter illustratie uit mijn woordenboek: luiheid= De gewoonte om te gaan rusten voordat de vermoeidheid inzet.) De vermoeidheid kan niet ingezet worden, ik raak nergens. Gelukkig staat de dieselprijs hoog en mijn geldreserve laag, anders reed ik constant rondjes, of vierkantjes, of weet ik veel wat.
Maar positivisme troef!!! Vrijdag hadden we een studiedag omtrent "activiteitenzorg", waarbij we ook wat boetseerden, muziek maken met primitieve instrumenten en een korte inleiding Tai Chi, om rustig te worden... Tai Chi is een soort gemuteerde en "watjes-proof" gevechtssport, waarbij je allerlei rare bewegingen moet maken op nog raardere muziek. Je wordt er rustig van... Mooi niet, steun zoeken op mijn linkerbeen lukt me niet, dus frustreer ik me enkel maar meer...
De rust keert echter terug, ik keek wat tv (www.tv-bredene.be) en zag ondermeer de start to runners, en ene Piv Huvluv, stand-up comedian, nu dus heel wat inspiratie opdoen om misschien ooit zelfs een iets kleins te doen, want in februari bijvoorbeeld studeren we (hopelijk) af. Dus even zoeken naar een creatieve afsluiter, wordt het een boek? Wordt het een sketch? Wordt het een gedicht? Of toch maar "ne loopkoers"?
Ik neem nu alvast de tijd om alle blogs een door te nemen, en kijken wie er weer knalprestaties heeft geleverd vandaag...
Met gefrustreerde groeten
Birger
5 Opmerkingen:
At 11:03 p.m., Johan zei…
Doorbijten Birger. Het is lastig maar kzou zeker nie forceren. Hopelijk kan je deze periode rap afsluiten. Als je terug begint te lopen, geniet je dubbel zo veel.
At 11:45 a.m., Anoniem zei…
Okee.....da's niet fijn als je je zo voelt! Maar...opletten, je krijgt nu een preek van 'tante' Petra: Ophouden met vreten, gewoon normaal eten en veel water drinken, dat vult de maag. Zet een rustgevend muziekje op en ga verder met leuke klusjes voor school. Ga een goed en spannend boek lezen. En....voor je het weet loop je weer!
At 9:59 p.m., Anoniem zei…
Hou vol Birger!! Nog even en je loopt de keien weer uit de straat.. het valt niet mee maar je collega-bloggers leven met je mee!
enneh.. wat tante Petra zegt.. kappen met snoepen.. gewoon geen zoete zooi in huis halen... Japanse nootjes zijn ook lekker en niet slecht voor je ;)
At 10:09 p.m., Anoniem zei…
Godverdomme ... 't doet pijn te lezen dat je gekwetst bent ... verzorg je .. forceer je zeker niet ... wees rustig ... je bent jong en hebt nog tijd over ... sterke!
At 2:21 p.m., Anoniem zei…
Ken je die "leuze" van Veronica (TV-station dat we niet meer kunnen ontvangen, goh... waar is de tijd zeg...!) nog ? : "Je bent jong, snel en je wilt wat..." Dat is hier blijkbaar goed van toepassing ;-) Cheers.
Een reactie posten
<< Naar de weblog