I'm a believer...

...in het effect van Z1 loopjes (ofte: slakkegangetrainingen). Toegegeven, toen ik begon met trainen op hardlopen dacht ik maar aan 1 ding: snel lopen, telkens op training sneller, sneller, sneller. Na de zoveelste blessure en weeral weken revalidatie na Luxemburg besloot ik toch maar al die bloggers en al die trainingsgoeroe's te geloven en me erbij neer te leggen, het trainen zou stukken trager gaan vanaf nu. En zo geschiedde, toen ik m'n nieuwe zooltjes en schoenen aantrok liep ik m'n toertje van 11.5km aan hartslag 140, in zowat 1u20, nog geen 9km per uur. Training na training bleef ik traag afwerken, geen snelle trainingen meer, de hartslag zo laag mogelijk, enkel in wedstrijden het volle pond en dan weer rustigaan.

Vandaag, nog eens een 6 tal weken verder, loop ik aan dezelfde hartslag, op 't zelfde toertje, 1u09m30, ofte net geen 10 per uur (9.92 per uur), genoeg voor een verschil van meer dan 10 minuten!!!!! Een zoveelste (would-be)atleet die overtuigd is van het nut van al slakkegangetrainen, maar ik kan niet anders dan bevestigen: het gaat steeds sneller!!!! En nu kan ik blijven trainen, raakte in de vorige maand geen enkele keer geblesseerd, ook dat is een PR, zo lang zonder blessure!!! Hopelijk blijft het nog een hele poos zo, kwil binnenkort wel eens op PR jacht gaan, en op een lange wedstrijd (10km of meer) eens boven de 15 per uur halen, dat zou pas een kick geven, ik zie 't weer volledig zitten.

Dames en heren, u hoort nog van mij

Birger