Achieltje's weblog

Schakende, psychiatrisch verpleegkunde studerende, aan fietsen werkende halve gare die iets heeft met de mythische afstand marathon, schildpadden, tekenen, en vele dromen

23 juni 2007

Da Nacht van Vlaanderen

Gisteren bij wijze van tussendoortje de Nacht van Vlaanderen gelopen. Tussendoortje? Ja, want 's morgens had ik al vroegdienst gedaan en ook op zaterdag werd ik voor dag en dauw weer op dienst verwacht... Blijven plakken nadien was dus geen optie, snel lopen om thuis te zijn des te meer...

Voor de start de kleedkamer binnen en al meteen kom ik dat ander webloggeweld Koen en Frank Spencer tegen. Ook zij zien het volledig zitten om er een stevige lap op te geven in 't donker gat. Rustig keuvelend maken we ons klaar, rug en borstnummer goed hangen, beentjes inwrijven met warmte-houdende zalf, nog laatste iets eten en drinken...

Aan de start zag ik een grote meute in dranghekkens staan, verschillende startvakken. Voor heel die hoop staan er heel wat ultralopers en snelle marathonmannen, dus me via een omwegje dan maar daarbij gezet, in plaats van te drummen achterin heel de massa... Rustig het startschot afwachten en om 20u zetten we ons in lichte looppas.

Samen met een 10km wedstrijd en de ultra's gaan we op pad voor een eerste rondje van 10km. In de eerste kilometers wordt heel wat geduwd en getrokken om positie te kiezen, ik laat de meute wat begaan, en moet zoeken naar een eigen ritme. M'n knie speelde heel de week wat lichtjes op, en ook in de beginfase voelde ik iets, maar geleidelijk aan ebde ook dat weg. M'n gevoel tijdens de eerste vijf km, waarin ik nauwelijks ritme leek te houden, was echt niet goed. Vermoeide, zware benen. De duik naar 3u15 zou voor een andere keer zijn.

Pas na een 15tal km zet ik me in een groepje van een man of 4, die afwisselend de kop neemt in lange stukken tegenwind die we de eerste helft te verduren krijgen, ideaal om de hartslag onder controle te houden als je zo achter een boom van een kerel kunt kruipen. Halfweg komen we door in 1u42, mooi ritme, al zeggen m'n kompanen dat ze te snel bezig zijn. Tussen Handzame en Werken komen ook de snelle mannen reeds terug van een lusje, we zien ze stuk voor stuk passeren, wat gaan die gasten hard. Het inspireert me om de kop te nemen en het ritme te bewaren. Vlak voor het keerpunt zie ik Andrea Vermote, een dorpsgenote, die dus kort voor mij liep, samen met haar kompaan Jean-Pierre en met twee fietsen mee, eentje bestuurd door Hans, waar ik meerdere jaren mee gesnookerd heb.

Terugkeren met wind "in 't gat" zie ik wel zitten, en ik leg er dan ook deftig de pees op, ik weiger te vertragen, een per een vallen de medelopers af, blijkbaar hadden er zich vele vergallopeerd in de eerste helft, want vanaf km 25 ben ik aan het oprapen geslaan, lijk per lijk kwam ik tegen. Na het lopen van het lusje in Werken kwam ik in tegengestelde richting Spencer tegen, nog een mooi ritme houdend, op de hielen gezeten door Vansteenkiste, die het moeilijk lijkt te krijgen...

Wat verder krijg ik Andrea te pakken, eventjes een babbeltje, wat aanmoedigingen en dan weer verder, op het ritme blijven lopend. Tempo houden, niet versnellen, m'n inzinking van Maastricht komt me weer voor de geest, dit wil ik nu niet tegenkomen. In Kortemark, op goed 7 van de meet krijg ik het op een glooiend stuk iets moeilijker, en er komt zowaar iemand vanuit de achtergrond aanpikken. Twee kilometer verder echter moet hij me weer laten gaan, zodat ik weer alleen op pad moet voor de laatste kilometers. Het gaat me zo goed na 37-38 km dat ik besluit het erop te wagen en nog wat te gaan versnellen. Het ritme zat goed voor 3u23-24 ongeveer, ideaal, mss kon ik er nog wat vanaf doen. De laatste kilometers ging ik (naar eigen bescheiden mening) goed tekeer, raapte heeeeeeeeeeel wat mensen op, laatste 3km gingen zelfs heel vlot tegen de 14 per uur aan, zelfs iets erover. Op de markt aangekomen prijkte op de klok: 3u21min38 sec. Weer 4 min van mn PR af... Tevreden mens. Op Garmin staat een afstand van 42.5 km... net iets meer dus? Ofwel nam ik ergens een omweg...lol.

Nadien kon ik jammergenoeg niet meer blijven plakken om de prestaties van de anderen te bewonderen, en ook de Leffe vond deze keer niet de weg naar mn slokdarm... 't Zal voor de volgende keer zijn... Dan proberen we weer 4 min van de tijd te pingelen, en 4 Leffe's meer te drinken nadien....


Gegroet

Birger

Labels: ,

19 juni 2007

12 uurs-cake-vreet-loop-estafette

Eindelijk de tijd gevonden om aan m'n verslagje te beginnen van onze hele leuke wedstrijd van vorig weekend. Man, ik heb me rot geamuseerd door 12u lang af te zien. Maar het gezelschap van heel wat bloggers uit onze beide weblogteams helpt je toch een eind vooruit.

Veel te vroeg in de morgen had ik met Bruno afgesproken in Gentbrugge, om dan samen tot in Mechelen te rijden, twee liftende halve garen (Ruthje en Geert-san) in te laden, en door te rijden tot in de Laan van Poot in Den Haag (over wegcode beginnen we eventjes niet...), het dient wel te worden vermeld dat de chauffeur van dienst een halve Fransman is, en wellicht de rijstijl van daaruit heeft meegekregen... Maar we zijn geraakt waar we wouden zijn, en zelfs ruim op tijd!

Onze Belg voor een dag (Maurice) was er toen ook al, waarna we samen het basiskamp op poten zetten, inschreven en ons stilletjesaan klaarstoomden voor de aankomst van Petra. Zoeken moet je niet doen, gewoon het spoor van decibels volgen... Of de geur van zalig lekker cake, want die was heerlijk, m'n mening over de nederlandse culinaire kennis moet toch dringend worden herzien...

Beide teams, wij als Zuiderbuurbloggers + (Ruthje, Geert, Bruno, Maurice en ik) en zij als Weblogteam Rode Veters (Petra, Fred, Ron, Aad en Hans) sloegen hun tenten naast elkaar op, zodat de proviand en het plezier een hele dag konden worden gedeeld. Gelukkig hadden onze Noorderbuurbloggers een ruimere tent voorhanden, vooral tijdens de stortbuien kwam die van pas...

Het lopen dan. Onder luid gewoel en na het weerklinken van het eerste (maar zeker niet het laatste) schot van de dag zette de meute zich op gang. "Ladies first" werd door beide teams geheiligd, zodat ze toch al eens samen gelopen (en vooral gettetterd) hadden. Een rustige start als deze was er de oorzaak van dat we nogal schrokken toen we merkten dat we 4u later op een 4de plaats stonden!!!! Een plek die we die dag niet meer zouden afstaan. 'k Betrapte mezelf toch op enige competitiegeest toen ik dat hoorde (plots een paar snellere rondjes, en hoofdrekenen hoever we achter lagen...). 'k Zou m'n poging tot snelle rondes nog bekopen enkele uren later, maar soit.

Na de teleurstellende halve van vorige week was ik deze keer des te blijer met m'n eigen tempo (ronde's tussen 6'19" en 8'28" voor 1857 meter) en afstand (31.6 km in minder dan 2u...). In deze tabel sta ik zelfs op een 3de plek algemeen individueel te blinken... Jammer van mn dipje die ik drie ronden lang had... Al was ik daar op dat moment echt niet mee bezig. Teveel plezier met onze beide teams, teveel leuke gesprekken met andere lopers, supporters, spelen met de gedumpte hond... Het verbroederen in basiskampen der beide teams... Ook Geert wist zich trouwens bovenaan de lijst te nestelen door 6de te finishen... Als je dan nog weet dat hij het laatste rondje werkelijk alles eruit perste en als een speer (rond de 3' per km) vertrok, dan weet je het wel... Puik gedaan.

Ook alle andere deden het overigens supergoed. Iedereen had uiteindelijk meer dan 30km in de benen, toch niet mis... Stuk voor stuk waren het kleppers.... Stuk voor stuk hebben we afgezien, rust gezocht (en soms gevonden), massagetafel gezocht (en meerdere malen gevonden...), cake geroken (en vooral gegeten...), plezier gemaakt... Echt een fantastisch leuke dag, de Nederlanders kunnen er wat van om zo open en sportief met elkaar om te gaan, heerlijk gewoon.

M'n eigen slotsom: een supergeslaagde eerste maal estafette, maar 't zal zeker niet de laatste worden, 't is echt leuk om doen... Volgend jaar komen de dappere Belgen terug, zeker weten, en dan zullen ze eens wat gaan meemaken, lol.

Greetz

Achieltje

Labels:

15 juni 2007

Tegenvallende aardbeien(loop)

Vorig weekend bij wijze van test de aardbei-jogging in Vlezenbeek (21km) meegedaan. De warmte, 't onverwacht zware parcours, iet of wat vermoeid... En wat kan ik nog allemaal opnoemen, alles zal wel wat parten gespeeld hebben, maar 't was niet denderend.

Na de start liep ik zowaar in de top 20, na 1 rondje van 7km (27'30") perfect op schema om onder de 1u25 te duiken. En dan is 't begonnen, lange klim van 700 meter vals plat, en 't heeft me genekt. Beetje bij beetje ging het trager en trager. Volgende doorkomst, 14km dus (58'45") verloor ik dus al 3'45" op die ronde... En nog eens die berg deed me zowaar nog meer verliezen. Aangekomen in 1u32'30". Op zich is die tijd niet mis, maar 't is niet wat ik had verwacht, en de manier waarop is al helemaal niet om naar huis te schrijven. Verschil tussen rondje 1 en rondje 3 was zowaar goeie 6 minuten, bijna een minuut per kilometer!!!! Van een vervalletje gesproken.

Tijdens de week is er dan weinig sport van gekomen, 't werd een cursusje in Leuven voor twee dagen. Gisteren dan een verjaardagsfeestje, vandaag gewerkt en morgen staat de estafette in Den Haag op het programma. Die dekselse Bruno sprak eerst af om half zeven, nadien belde hij om te melden om 6, nog wat nadien werd het half zes, hopelijk belt hij nu niet meer teveel, anders wordt het nog middernacht... Kijk er wel naar uit om weer eens samen te zijn met de bloggers, en 12u samen lopen, dat kan niet anders dan leuk zijn...

Beste mensen, tot hoors,

Achieltje

Labels: ,

06 juni 2007

My first century-break

M'n allereerste break boven de 100!!! Jammergenoeg niet in het snooker, nee, maar dit berichtje, dat ik nu met eigen vingers typ, en u nu met eigen ogen leest, is het honderdste berichtje op deze weblog. 26 maart 2006 begon ik eraan, toen goeie 76 kg zwaar, het gewicht op peil houden door 60 dagen later de marathon van Luxemburg te gaan lopen in gezelschap van oer-blogger Koen en Johan van Loock. Nu, 100 berichten later, staat het weer in het teken van een nakende marathon, en ja, ook nu is een van de twee kompanen van destijds er weer bij. Ook Koen zal er zijn in de Nacht van Vlaanderen, nu nog 16 dagen aftellen. Hopelijk is het weer zo plezierig als toen, al zou ik niet zo tevreden zijn moest ik dezelfde tijd (3u54) lopen als toen. 't Mag gerust een groot halfuur sneller.

Positief in dit berichtje: Joop verlaat stilaan m'n (verre van) atletisch lichaam, enkel z'n de allerkleinste neefjes van hem irriteren nog wat, maar na het weekendje rust (geen Zwevezele en Mc Bride dus) ben ik maandag rustig weer begonnen met 2u badminton. Gisteren rustig 10km gelopen, hartslag nog beetje te hoog (150 gemiddeld, amper 9.5 per uur). Vandaag wou ik eens deftig doorlopen, op Garmin workout ingesteld, 2km inlopen, 500meter tss 16 en 17 per uur, 500 m rust, 5 keer 1000m tss de 16 en 17 per uur, telkens 500m rust ertussen, en dan nog wat uitlopen. Tijdens herhaling 4 en 5 had ik het wat moeilijk in de tegenwind, zodat ik er nog een zesde 1000 en een afsluitende 500 heb bijgelapt met de wind vanachter. De recuperatie is verre van je dat, moet bijna wandelen om het weer op het gewenste niveau te krijgen. Al moet ik eerlijk toegeven dat 17 per uur net iets boven mn mogelijkheden ligt op dit moment. Volgende keer iets minder enthousiast zijn. Al deed het wel eens deugd om door te lopen, je kent wel dat gevoel, gewoon doorlopen, naar niets omzien en dan bijna doodvallen...hihi.

Ondertussen heb ik ook een noodplan in gedachten. Wegens het missen van Zwevezele en Mc Bride heb ik op Joggings.be eens gekeken, en zondag (m'n enige vrije dag in twee weken) is er in Vlezenbeek een halve marathon. Het zou dus wel eens leuk zijn om die te lopen bij wijze van test. Zal het alleszins in overweging nemen.

En nu snel naar 't werk,

Groetjes

Birger

Labels: , ,