Achieltje's weblog

Schakende, psychiatrisch verpleegkunde studerende, aan fietsen werkende halve gare die iets heeft met de mythische afstand marathon, schildpadden, tekenen, en vele dromen

27 juni 2006

De test (x2)

Vandaag eindelijk, eindelijk, eindelijk, eindelijk, nog eens gelopen. Voor het eerst na Luxemburg, dus dan snakt ne mens wel eens naar een lekkere training. Gisteren moest ik nog uitstellen wegens wat flauwtjes, vandaag dat ruimschoots goedgemaakt.
Vanmorgen opgestaan, en de nieuwe schoenen aangebonden, en ongeveer 40 minuutjes rustig gelopen, heel traagjes, misschien 9 per uur of zo, maar gewoon genieten van het weer lopen. Eigenlijk wou ik een uurtje doen, maar stond nog met een vergadering in Brugge, waardoor ik wel moest huiswaarts keren. Met ne blaar op de rechtervoet, wellicht door de nieuwe zooltjes, maar een fantastisch gevoel.

De Asics lopen echt heel licht, heel zachte demping, en de zooltjes vallen wel nog mee, al doet de "bobbel" in 't midden een beetje raar, toch denk ik dat ik weinig aanpassing zal nodig hebben. Ofwel is het omdat ik echt snakte naar lopen dat ik me overal wel goe bij voelde. Had je me bij wijze van spreken op "catchoubotten" laten lopen, 't ging wellicht ook goed zijn.

Toen ik thuiskwam vanavond kon ik het echter niet laten om het uurtje alsnog vol te maken, dus weer de schoenen aangebonden, en nog 23 minuutjes rustig gelopen. Om toch maar te kunnen zeggen, kheb een uur gelopen. 'k Weet het, zou het beter rustigaan doen, maar de goesting is echt groot, en 't gevoel was super... Zowel vanmorgen als vanavond deed ik ter afsluiting enkele versnellingen trouwens... 'k Zie 't weer volledig zitten.

Wacht maar, 11 november gaat mijn PR op de halve (1u25m26s) eraan in Ploegsteert!!!!

Greetz

Achieltje

26 juni 2006

Nieuwe loopcollega's


Vandaag langsgeweest bij Running Center Brugge, om m'n nieuwe collega's in ontvangst te nemen: tot ziens Saucony, en welkom Asics, model GT 2110. Zoals eerder al geschreven was dit een paar die mij werd aangeboden door de mensen van Running Center, na het toegeven van hun fout. En of ik hiermee tevreden ben. Binnenkort schaf ik me zeker eens een loopteneu aan, en kzal het toch nog eens indachtig zijn en daar langsgaan.


Zaterdag ook al langsgeweest bij mr. Houben, op weg geholpen door juffrouw (of mevrouw, ik weet het niet) Veerle Dehaese, een snelle dame op de marathon, 2u53, daar kan ik alleen maar van dromen, misschien kom ik ergens in de buurt nu ik die zooltjes van haar heb gekregen, misschien spatte er iets van talent van haar op mijn zooltjes af en loop ik nu regelrecht naar een PR toe...
In elk geval, met m'n nieuwe zooltjes en nieuwe schoentjes sta ik dus klaar om weer te beginnen, ga ze vandaag nog niet testen, want voel me niet opperbest, beetje zwakjes, maar morgenochtend, na 31 rustdagen, bind ik ze aan, en probeer ik een kwartiertje te lopen...of een half uurtje...of een uurtje...of...


Gegroet webloglopers, ik ben weer een van jullie!!!!!!

Achieltje

20 juni 2006

Rustdag 24!!!

Ik vraag me af, mag ik dit nog wel een loopblog noemen? Heb daarnet geteld, 't is sinds Luxemburg geleden dat ik gelopen heb, da's nu al de 24ste rustdag!!! Maar er komt licht aan het eind van de tunnel. Zaterdag heb ik mn nieuwe zooltjes, en zaterdagavond of maandagmiddag een paar nieuwe schoenen, een historie apart, maar het dient wel gezegd te worden.

In het kort: toen ik overlaatst dus de podoloog opzocht bleek dat ik bij Running Center Brugge totaal de verkeerde schoenen had gekregen, die m'n blessures alleen maar erger maakten dan het al was. Uit frustratie heb ik een vriendelijk, toch niet zo positief, mailtje gestuurd naar de zaakvoerder, om hen te "bedanken" voor de deskundigheid. Tot mijn grote verbazing een mailtje terug, met de uitnodiging om eens langs te gaan, en alles eens te bespreken.

Dat dus vandaag gedaan, met de schoenen terug in de doos naar daar, heel het verhaal doen, nog eens de loopband met video op. Resultaat: Mr. Vannieuwenburghe (zo heet de zaakvoerder) bied me een paar loopschoenen naar keuze aan, ter compensatie. Dus zaterdag, als ik mn zooltjes krijg van de podoloog en het lijstje met de gepaste schoenen, mag ik dat lijstje doormailen en dan mag ik maandag de paren gaan passen die ik wil en er een gepast paar uitkiezen. Dus wederom, bedankt Running Center voor het toegeven van de fout en voor het goedmaken op die manier. Hij gaf heel ruiterlijk de fout toe trouwens. Ik had ergens iets verwacht in de trend van een sorry en een korting op een ander paar schoenen, maar zo'n korting had ik nu toch ook niet verwacht.

In elk geval, vanaf maandag herneem ik de looptraining, met nieuwe zooltjes en nieuwe schoenen!!!! Ook de kinesist gaf al zijn fiat, 1 beurt per week is nu genoeg, en vanaf 't weekend lopen. Dus binnenkort mag ik dit weer een echte loopblog noemen!!!!! Whoehoooeeeee

Bijna-loopgroetjes

Birger

17 juni 2006

De werkende student

Heb besloten niet meer te lopen tot ik mn steunzooltjes heb, heb zelfs nu nog steeds last van mn linker kuit, kinesist vermoed dat er toch meer aan de hand is dan zomaar een overbelasting en tendinitis. Volgens hem kan het ook een klein stressfractuurtje geweest zijn, maar kvraag me af of dat niet immens veel zeer zou gedaan hebben moest het dat zijn, dus weet ik het niet zo goed.

In elk geval, lopen blijft uitgesloten, kben al blij dat ik kan trappen op en afkomen, en goed stappen, lopen volgt dan wel, 't zijn nu toch examens, veel tijd hebben we niet, komt daarbij ook nog redelijk wat werk in de Mystica (Kzal proberen hier de flyer in te scannen), amuseer me daar, verdien daar een centje bij, sparen voor mn nieuwe zooltjes en het onvermijdelijke paar nieuwe schoenen.

Intussen kan ik maar wegkwijlen bij al die verhalen over loopwedstrijden, voorbereidingen op marathons, marathonverhalen. In elk geval, heb nu de tijd om me in te leven in al de blogs en alles zo'n beetje te bekijken. Ook wat voorbereiden op ons afscheidfeestje met de studenten, zal ook daarvan een flyertje proberen in te scannen, of beter, de voorbeeldaffiche hierop zetten....

Hopelijk tot gauw

Birger

Flyertje van de Mystica (ingescand, dus niet zo duidelijk)



En de poster van ons afscheidsfeest van de studentenraad:

10 juni 2006

Steuntje, de zool

Vandaag langs geweest bij mr. Houben in Oostende, iemand die gespecialiseerd is in sportmechanica en podologie. Alles eens deftig laten onderzoeken. Al na de eerste vragenronde bleken er enorme tegenstrijdigheden te zitten in mn "loopanamnese". Iedereen zei dat ik mn voeten wreed naar binnen knikte, maar mijn schoenen, dat waren er specifiek voor mensen die naar buiten knikken. Dus ofwel was "iedereen" mis, ofwel waren ze bij de desbetreffende schoenenspeciaalzaak (nou ja, toch m'n twijfels bij die "speciaal") serieus verkeerd.

Het was het tweede, ze hadden me nochtans op ne loopband gezet met een ongetwijfeld zeer goeie camera erbij, en zelf gezegd, je knikt je voeten erg naar binnen, we zullen een model moeten geven met extra steun. En wat geven die leukerds mee... een model voor heeeeeeeeeeeeel het tegenovergestelde type voet, zowat het enige model voor mensen die hun voeten naar buiten afrollen. Resultaat: mijn verkeerde afwikkeling werd alleen maar erger gemaakt door die schoenen, en ging nog meer knikken. De podoloog begrijpt niet eens dat ik zoveel wedstrijden en 3 marathons heb gelopen met dergelijke afwijking en die schoenen. Nu, dat ik soms wat gek ben en wat pijn kan lijden, dat wist ik al...

Anderhalf jaar dus op de sokkel, terugkerende blessures, doordat er 1 verkoper was die blijkbaar enkel wou verkopen wat dringend weg moest ofwel z'n vak helemaal niet kent... bedankt Runners World Brugge. Kzal eraan denken als ik binnen twee weken (want dan krijg ik m'n nieuwe zooltjes) het lijstje meekrijg met geschikte modellen, 't worden sowieso nieuwe, en sowieso zullen ze niet van daar komen... Iemand tips? Hoewel ik me toch aan 't lijstje van de podoloog zal houden. Hij voorspelt een spectaculaire verbetering in prestaties, tijden, en vooral minder blessures. Laat het dus maar PR's regenen in de komende tijd.

Ondertussen ook m'n eerste werkdagje achter de rug in cafe Mystica, een rustig personeelsfeestje, ideaal om beetje te wennen aan het kelnerwerk. Vanavond is het grote opening, er zijn zo'n 600 uitnodigingen verstuurd en nog heel wat mondelinge reclame, en hopelijk komen die niet met z'n allen tegelijk binnen gewandeld, of deze jongen krijgt een lichte aanval van stress. Voor de mensen die 't zien zitten: cafe Mystica is te vinden in de Vlamingstraat in Brugge, het stukje (30 meter) net voorbij boekhandel De Sleghte (aan stadsschouwburg), onder de kerk waar middeleeuwse spektakelshows worden opgevoerd. 2000 broodjes zullen er ook zijn, en kdenk wel dak er m'n aandeel zal in hebben als die beginnen minderen. Hopelijk laat ik geen plateau donderen, en krijg ik het gauw onder de knie. Voor de mensen die komen, fooien geven is niet verboden...lol.

Nog eentje voor de muziekliefhebbers: een beginnende groep, Giant L-Mo, met het nummer Franz Kafka. Rustgevend, in 't begin hoor je enkel stemmetjes, daarna een piano die kippevel doet krijgen. Laat maar weten wat je ervan vindt.

De groetjes aan allemale

Birger

08 juni 2006

Rustdag nummer 12...

...maar nog geen 12 kilo bijgekomen, nog steeds sta ik op 71.6 kg, en daar ben ik fier op!!! Ik dacht dat het de spuigaten zou uitspringen na een lange rustperiode, maar nee hoor, 't blijft voorlopig binnen de perken. Met de naderende examens en bijhorende vraatbuien echter komt er een gevaarlijke periode aan, gelukkig duurt het niet al te lang.

Lopen is er nog altijd niet bij, twee keer per week naar de kinesist, waar er wel al betering te voelen is, kan al op de toppen van m'n tenen staan, dus 't gaat de goeie kant uit, een looptestje van 5 meter gisteren maakte echter duidelijk dat 't nog dat niet is.

Wat doet een mens dan? Zich zoveel mogelijk proberen te amuseren, met stand up comedy kijken bijvoorbeeld. Misschien toch een prachtig gedichtje van de standup comedian of beter, stand up dichter Dennis Nowé (wel niet al te proper):

Onderscheid

Liefde maakt geen onderscheid
Zul je altijd van me houden
Heb je dan nog alles voor me veil
Zelfs al word ik zo'n een ouden
Dat ik schud en beef en kwijl
En wordt ooit incontinent
Blijf ik ook dan nog steeds je vent
Als ik 's ochtends bij 't onbijt
Je hele keuken onder schijt.
Liefde maakt geen onderscheid...

Zalig om te ontspannen, dergelijke droge humor. Al hoop ik dat ik in 't weekend toch eens kan lopen ook, zou al heel tevreden zijn met een half uurtje, zou me deugd doen.

Dat ik met mn atletiek carrière niets zou verdienen, was me al een paar jaar duidelijk, daarom heb ik ook weekendwerk gezocht en belangrijker: gevonden. Vanaf vrijdag loop (of wandel) ik rond met een plateau'tje in een nieuw Brugs themacafé, Mystica. Verdere info volgt nog, vrijdag is de vuurdoop, zaterdag het openingsfeest, compleet in middeleeuws kostuum, 't zal wat geven.
Allez beste mensen, ga nog eventjes de schoolbanken opzoeken, vandaag gelukkig maar een paar uurtjes les.

Gegroet

Birger

04 juni 2006

Geen nieuws...

...slecht nieuws in dit geval. Nog steeds niet gelopen. Nog steeds raak ik niet volledig normaal van de trap, moet nog steeds steun zoeken. Lopen lukt dus voorlopig nog niet. Pas woensdag kan ik weer naar kinesist, door "twidde sinksen" en een studiebezoek op dinsdag naar Brussel. Waarbij ongetwijfeld heel wat zal afgewandeld worden, jooooeeeehooooeeee...

De weegschaal durf ik niet opgaan, krijg regelmatig vraatbuien uit pure frustratie, heb mn loopschoenen goed weggestoken zodat ik ze niet meteen zeven tuintjes verder smijt in onze wijk. Maar het moet gezegd, het heeft zijn voordelen. (Al twijfel ik sterk eraan) Heb nu bijvoorbeeld reuzeveel tijd om alle schoolwerkjes te doen die onze lieve docenten ons hebben meegegeven "voor de lege uurtjes", wat nog niet wil zeggen dat ik die tijd benut, maar ik heb ze nu tenminste.

U merkt het al, frustratie en ergernis hebben zich meester gemaakt over mij, kwou daarpas de muren oplopen, maar gezien ik geblesseerd ben, lukt zelfs dat niet... Een ernstige vorm van luiheid dreigt mijn levensstijl te beïnvloeden. (Ter illustratie uit mijn woordenboek: luiheid= De gewoonte om te gaan rusten voordat de vermoeidheid inzet.) De vermoeidheid kan niet ingezet worden, ik raak nergens. Gelukkig staat de dieselprijs hoog en mijn geldreserve laag, anders reed ik constant rondjes, of vierkantjes, of weet ik veel wat.

Maar positivisme troef!!! Vrijdag hadden we een studiedag omtrent "activiteitenzorg", waarbij we ook wat boetseerden, muziek maken met primitieve instrumenten en een korte inleiding Tai Chi, om rustig te worden... Tai Chi is een soort gemuteerde en "watjes-proof" gevechtssport, waarbij je allerlei rare bewegingen moet maken op nog raardere muziek. Je wordt er rustig van... Mooi niet, steun zoeken op mijn linkerbeen lukt me niet, dus frustreer ik me enkel maar meer...

De rust keert echter terug, ik keek wat tv (www.tv-bredene.be) en zag ondermeer de start to runners, en ene Piv Huvluv, stand-up comedian, nu dus heel wat inspiratie opdoen om misschien ooit zelfs een iets kleins te doen, want in februari bijvoorbeeld studeren we (hopelijk) af. Dus even zoeken naar een creatieve afsluiter, wordt het een boek? Wordt het een sketch? Wordt het een gedicht? Of toch maar "ne loopkoers"?

Ik neem nu alvast de tijd om alle blogs een door te nemen, en kijken wie er weer knalprestaties heeft geleverd vandaag...

Met gefrustreerde groeten

Birger

01 juni 2006

Reserve opbouwen

Na Luxemburg nog steeds niet gelopen, de overbelasting van de gastrocnemius spier verspreidt zich nog wat meer, wat resulteert in een slecht dagje vandaag. Gelukkig kon ik net als gisteren nog rekenen op een beurt bij de kinesist, die alles goed masseerde, ultrasoniseerde, en eloctroshockeerde...

Bij wijze van tijdsvulling, en om ondertussen de centjes weer wat aan te vullen, een studentenleven is niet goedkoop en betaald worden we ook niet in de gezondheidszorg voor stage, enkele advertenties geplaatst, zowel op Kapaza alsop 2dehands.be . Kwestie van de garage leeg te krijgen en de portemonnee wat minder leeg, de naftbak (eigenlijk dieselbak) wat voller...

1 iets verkoop ik nog niet: mijn loopschoenen. Ook al kan ik voorlopig niets doen, kzal met volle moed weer herpakken binnenkort. Jammergenoeg moest ik gisteren passen voor de loopproef van de start to run dames in Bredene, waar ik normaal wat motivatie ging inspreken tijdens 't lopen. Ook morgen in Zwevezele (Houtlandcriterium) ben ik er niet bij, toch niet met een startnummer op m'n borst, jammer, maar nu beter rusten.

Op 10 juni mag ik naar de podoloog, die me steunzooltjes zal aanmeten, waarna we er weer volle bak tegenaan kunnen. Misschien dit weekend toch iets fietsen, of anders komen die verloren gegane kilo's er zo weer bij...

Groetjes

Birger