Achieltje's weblog

Schakende, psychiatrisch verpleegkunde studerende, aan fietsen werkende halve gare die iets heeft met de mythische afstand marathon, schildpadden, tekenen, en vele dromen

29 oktober 2006

PR out of the blue...

Vandaag Etten-Leur gelopen, en wat heb ik me rot geschrokken vandaag!!!

Voor de start heel wat bloggers tegen het lijf gelopen, zo waren er Koen, Frank en Betty, Ruth en Koen, Jan met z'n vrouwtje en Bart, die ik al van Harelbeke niet meer had gezien, altijd leuk dus om die daar tegen te komen, 'k zou hem nog zien tijdens 't lopen ook... Ook een hele hoop Beisbroekers op post om Dorine te begeleiden op haar allereerste marathon. En zo komt de start snel dichtbij, als je enkele gekende mensen tegenkomt, goed om de laatste momenten weg te lachen zonder veel stress.

Had m'n Garmin ingesteld op 3u59m59s, die arme jongen was daar blijkbaar niet mee akkoord, want hij ging in staking (sattelieten niet te vinden). Al na 300 meter liep ik even ver achter op schema, er klopte dus iets niet... Op hartslag lopen dan maar. Merkte op dat ik na 5 kilometer doorkwam in 25 minuten ongeveer, dus wou ik dat tempo minstens een halve marathon volhouden, om daarna weg te zakken en wat reserve over te houden om te kunnen finishen in 3u45... Het ging echter perfect, constant tempo kunnen houden in een mooi groepje, doorgekomen in 1u45 exact, en blijven tempo houden, intussen zat ook Bart al van kilometer 18 ongeveer bij me, en samen hielden we er een stevig ritme op na. Kilometer 25 zaten we zo al een klein minuutje voor (wellicht door hevige rugwind), tijd die ik in de tegenwind nog zou verliezen, was m'n redenering. Spijtig genoeg zat ik in ronde 2 niet meer in een groepje, zo moest ik zelf opboksen tegen de wind. Ook Bart liet me gaan, het ging iets te snel voor hem, ik zou hem nadien wel zien binnenkomen in 3u47 dacht ik, toch prachtig voor een eerste marathon...

Het lastig stuk begon rond km30, het keerpunt, waarbij de wind aardig op kop kwam te liggen. Nog steeds op schema, pikte constant lijken op, blijven lopen dacht ik zo. En tellen, want m'n PR (3u31m30s) lag eigenlijk wel binnen handbereik, zou ik...zou ik niet... Tempo houden zou betekenen 3u31 lopen, maar 3u30, dat klinkt zoveel beter... Erop wagen om sneller te gaan lopen, dat minuutje eraf te pingelen, nog 4km.... Aan het 40km punt in 3u19m30, haalbare kaart...dacht ik, maar zo snel ik het dacht, namen m'n benen andere beslissing, en moest ik even vertragen tot aan de finish, om zo te finishen in 3u30m45s, toch maar mooi m'n snelste tijd!!! Even balen dat het niet onder de 3u30 was, maar dat was maar van korte duur, want ben heel tevreden met deze tijd, vooral als ik denk hoe weinig km's ik in de benen heb. Al heb ik volgens Garmin nog steeds maar 0,0 meter gelopen en 0,0 kcal verbruikt... handig, zo recupereert een mens sneller...

Na het douchen en zo dan eindelijk Petra en Maurice zien zitten in de Nobelaer, en trots als een gieter m'n lukken gaan presenteren, waarop Petra iets later haar Key Lime Pie heeft gebracht, die mocht ik gewoon meenemen naar huis!!! Peet, je hebt nog heel wat van me tegoed hoor, ik smul hem morgen helemaal op, want hij ziet er verschrikkelijk lekker uit...

Petra en Ruth hebben dankzij haas Maurice weer een prachtige tijd neergezet, je leest hun verslagjes maar, want ik was er niet bij, dus kan het niet in geuren en kleuren vertellen... Ook Dorine bracht haar eerste tot een goed einde (ik dacht 4u12, Koen kwam ook goed binnen, na een helse toch vol krampen, van de anderen weet ik het (nog) niet).

Morgen zal de toch naar beneden wellicht moeizaam verlopen, hopelijk is 't enkel wat stijf en zijn er geen blessures, nu voel ik in elk geval niets. Op naar de volgende zou ik zeggen, kvraag me af hoe ver ik zou geraken moest ik eens trainen zoals de meesten dat doen...

Marathongroetjes

Achieltje

27 oktober 2006

Mentale voorbereiding

Bij gebrek aan veel fysieke training zal ik het bij hetgeen houden dat ik tot nu toe het best kan: me mentaal op een marathon voorbereiden. Woensdag was ik nog fysisch heel actief, ongeveer een 32 km met de crossfiets gereden. Voor de rest bleven de trainingen ontzettend beperkt, om het zacht uit te drukken...

Gisteren werd de mentale voorbereiding dan nog wat verder uitgewerkt, op de Night of the Proms leefde ik me nog eens uit tussen al het studentengeweld. De sfeer was in elk geval meer dan goed, heb me beetje fysiek in orde gehouden door af en toe korte intervalletjes te lopen (bar-vriendengroepje-bar-vriendengroepje...). Ook de lange intervallen (middenplein-frituur-middenplein / met trappenreeks ertussen) waren niet van de poes. De vierhonderd meter naar de bus leken ook wel het dubbel te zijn van voor de show...

Vandaag een rustdagje, morgen nog een halloweentocht gaan begeleiden in Sleidinge/Gent om dan weer te laat in bed te liggen en zondagochtend vroeg vandaar door te rijden naar Etten-Leur. Misschien kan ik vandaag best nog eens een trainingetje erbij lappen, want volgens Sporttracks-software zit ik nu op amper 5u30 training deze maand... Met de marathon erbij verdubbel ik dat bijna...

Ook de inschrijving voor Ploegsteert is gebeurd, waar we een halve marathon gaan afwerken, benieuwd hoeveel tijd ik daarvoor nodig zal hebben. Kheb me voorgenomen om als vanouds op 1 november weer te trainen zoals het hoort. (1 november is ook de dag waarop vroeger de wintertrainingen voor het wielrennen herbegonnen) Een comeback in het wielrennen? Pff, ook al mis ik het soms enorm, als ik denk aan al het plezier dat ik aan lopen beleef denk ik toch een paar keer na... Maar wie weet sta ik begin maart toch aan de start van Gent-Staden, of twee maand later in Rotterdam...of beide.... We zien nog, eerst trainingen zien vol te houden.

Eerst zondag Etten-Leur, mét lukken!!!! Dus sorry Geert, in Dublin raken ze niet. Hopelijk kan ik ze binnen de vier uur na de start beginnen presenteren (in de veronderstelling dat ik na de volle afstand te hebben gelopen aankom binnen de 4u). Kijk er alvast naar uit om weer enkele bloggertjes tegen het afgetrainde lijf te lopen.

Tot zondag

Achieltje

22 oktober 2006

Afzien zonder lukken

Gisteren nog eens een weblogloopje, weerom heel wat bekende bloggers erbij (uit schrik om namen te vergeten begin ik niet aan een opsomming). De avond voordien wel een feestje van de studentenraad, wat tot een uur of 4 geduurd heeft, dan vroeg op om nog een zaaltje te bekijken voor het feestje in januari, (Verdorie, praat meer over feestjes dan over trainingen) en dan de autostrade op om gelukkig zonder files en zonder zoekwerk het Netestadion te vinden. Altijd verschrikkelijk leuk om de mensen die je al wat kent nog eens terug te zien, weer wat bijpraten/lachen, fotootjes trekken, ja, zelfs de speaker riep het door de micro, binnenkort komen we nog op tv!!!! Natuurlijk al het schaamrood op m'n wangen gekregen, was de beloofde lukjes vergeten mee te brengen, maar ik zag ook geen Key Lime Pie van Petra, dus we zijn voorlopig nog in evenwicht, lol. Volgende week kan ik al herkansen, dan breng ik een paar proevertjes mee.

Dan de wedstrijd: vooraf kreeg Geert zijn Garmin niet meer aan de praat, batterij blijkbaar plat, dus wat doe je dan, je zoekt iemand die ook zo'n Garmin heeft en je stelt je tijd daar in. Zelf wou ik het rustig aan doen (1u15 was mn doel), dus was Geert bijzonder hulpvaardig door m'n Forerunner in te stellen, hijzelf wou echter 1u13m30 lopen, dus in ruil voor de technische assistentie moest ik me wel aan zijn tijd houden. Enig pijnlijk gevolg: Geert loop stukken beter dan ik, maar om 't schema te volgen moest ik dus bij hem blijven, of andersom. Om 't kort te zeggen: kheb afgezien jong. Naarmate de kilometers stegen ging m'n stemvolume en het aantal woorden in een zin omlaag, de harstlag omhoog. Sympathieke G. ging dan nog wat voor schema lopen, man man man, volgende keer toch maar zelf instellen...

Al dat beukwerk en 't feit dat ik niet veel kop moest doen (hey, er mocht toch wel iets in ruil staan he) leverde natuurlijk wel een tijd op die veel sneller was dan verwacht. Ik klokte af op 1u10m01s. Wel moet er bijgezegd worden dat de meeste Garmin lopers slecht 15.6km bijeenliepen, dus dat scheelt wel efkes 500 meter (aan ons tempo meer dan 2 minuten!!!).

Daarna nog alle anderen zien binnenstromen, behalve degene die de 5 liepen uiteraard, die stonden al fris en monter fotootjes te schieten, en behalve de snelle mannen, ik dacht Filip en Jan, die al enige minuten eerder binnen waren, sterk gelopen hoor mannen, op een zware omloop, met al die wind.

Mijn vaststelling: ook in Gierle liep ik de Ten miles in exact dezelfde tijd!! Er dus sprake van enige stagnering in de conditie. (Noot: in Gierle had ik daags voordien ook een 15.5 km wedstrijd in de benen, dus eigenlijk gaat conditie achteruit)

Vrijdag had ik overigens nog eens getraind, was weeral week geleden, ik fietste een 48km met de crossfiets, dus door bos en boerepaadjes, lekker intensief, met nieuwe (tweedehands) wieltjes, mooie carbon tubewieltjes (voor de kenners: Spinergy Rev-X). Snijden door de wind, in een kort spurtje kon ik 44 km per uur halen (ook hier doet Garmin perfect zijn werk, harstlag in dat sprintje: 192 slagen per minuut!!).

Volgende week zien we alweer enkele bloggers terug, vele trekken immers naar Etten-Leur, zo ook ikzelf, al zal ik er Geert niet laten instellen, ik loop hem gewoon rustig, zonder veel trainen de laatste weken is een tijd nastreven gekkenwerk, dus met iets zoals Luxemburg (3u54) ben ik al dik tevreden.

Groetjes en tot de volgende keer hé

Birger

16 oktober 2006

Smoelenwerk

Pijnlijke dagen ten huize Allary, het was me al opgevallen dat ik bijna tranen in de ogen kreeg als ik iets probeerde te knabbelen: tandpijn dus. Een van mn tanden vooraan (hoe noem je die? snijtanden of zo? Levensgevaarlijke slagtanden? Nee zeker?) had blijkbaar zijn zenuw vermoord, maar dan wel een trage dood, de zenuw was traagjes aan 't afsterven volgens meneer de tandarts.

Geen probleem dus, gewoon eventjes ontzenuwen. Tot zover de theorie. Praktisch gezien moet er bij gezegd worden dat ik op tandgebied een specialleke ben (bij mn laatste routinecontrole had ik bijvoorbeeld 24 gaatjes, wel geen pijn, maar toch bijna een jubileumaantal). Dus ook deze keer kon ik niet zomaar het spelletje meespelen. De foto die gemaakt werd toonde aan dat er in de wortels van 3 tanden vooraan een horizontale breuk zit, met verschuivingen van zenuwkanaal en dergelijke meer, ook callusvorming aan die oude breuk, waardoor hij niet kon ontzenuwen. Blijkbaar moet ik ooit eens ferm gevallen zijn of ferme klop gekregen (klop van de hamer misschien?) en is daardoor die rare breuk ontstaan, meestal is het verticaal, bij mij was het dus horizontaal, 't zou weer niet met mij moeten zijn... Wel lullig als je daar een halfuur aan je tanden laat werken en de tandarts doodleuk zegt: ik zal je niet kunnen helpen, zal het vlug eventjes gedeeltelijk dicht maken en dan kijk ik even naar wie ik je doorstuur. 92 euro armer, en nog steeds niet in staat om een mals biefstukje te bijten wegens teveel pijn.

Straks mag ik dus naar een "endo praktijk", een hopelijk leuke jongedame die niet anders doet dan zenuwkanaalbehandelingen. En ik ga al zo graag naar tandartsen... Twee keer op vier dagen is me echt wel teveel. Hopelijk is het dan weer gedaan met tandpijn en kan ik binnen twee weken in Etten-Leur goed op mn tanden bijten...

Groetjes

Achieltje

08 oktober 2006

Gelopen!!!!!!!!

Ja hoor, vandaag nog eens gelopen, 't was al lang geleden (Garmin vertelt me dat het al geleden is van 20 september toen ik 25 minuutjes liep). Maar vandaag een lekker duurloopje van 12.3 km gedaan, in 1u18. Ok, dat is peanuts in vergelijking met de prestatie van de mensen in Eindhoven (en dan heb ik er tot nu toe maar een drietal gelezen), maar kvond het al eens leuk weer te lopen. In die mate dat ik praktisch zeker deelneem aan de marathon van Etten-Leur, om te gaan genieten. In plaats van aan de tapering-off te beginnen ga ik best nog een paar duurloopjes doen, kwestie van toch een klein beetje kilometertjes in de (slecht getrainde) benen te hebben.

Gisteren nog een feestje gehad van Chris Vanacker, een renner die er gisteren mee gestopt is, na maar liefst 24 jaar wielrennen. In zekere zin was dit ook een voorbereiding op een Nederlandse marathon, en dan bedoel ik het qua muziek redelijk Hollands getint was, genre Koos Alberts (Zijn het je ogen...) en Jan Smit (Als de nacht verdwijnt...). Dus laat Etten-Leur maar komen, ik ga voor iets tussen 3u30 en 4u, afhankelijk van 't gezelschap rond me, maar khoop dat er vooral veel bandjes langs de kant van de weg staan, e muzieksje onderweg is altijd leuk e.

Allez, gegroet u allen en hopelijk tot in Etten-Leur!!!!!!!

Achieltje

01 oktober 2006

Voorbereiding op een onvoorbereide marathon

Geen nieuws is in dit geval slecht nieuws. Heel de week wil ik al over mijn trainingen een verhaaltje schrijven, maar ik heb iets tekort: de training zelf. Het is even heel druk geweest op stage, studentenraad en weekendwerk, zodat er om te lopen maar weinig tijd en energie overbleef.

Eventjes speelde ik met het idee om op z'n Vansteenkiste's mee te doen aan de Kustmarathon, maar doordat/dankzij het weekendwerk had ik niet de tijd om zoiets spannends te doen. Dus bleef het beperkt bij werken en nadien nog wat blijven hangen om dan de dag nadien niet uit bed te kunnen om te trainen...schandalig.

Kga er deze week toch eens een gedacht moeten van maken. Gelukkig lijkt het wat onmogelijk om na de stemming naar Eindhoven door te rijden, en dus kijk ik uit naar iets anders, Etten-Leur zegt me wel iets, binnen 27 dagen, da's relatief gezien nog een hele poos om nog wat te trainen...

Groetjes

Birger