Achieltje's weblog

Schakende, psychiatrisch verpleegkunde studerende, aan fietsen werkende halve gare die iets heeft met de mythische afstand marathon, schildpadden, tekenen, en vele dromen

18 september 2006

't Is aan 't LUKKEN

Ok ja, na m'n paar hele goeie dagen volgden er drie mindere, donderdag werd het iets te laat om nog te gaan trainen, en een trainingsdagje mocht wel eens. Vrijdagmorgen gebakken en namiddag laatdienst, zaterdag dan vroegdienst en 't was hier koers in Eernegem, dus ja, lopen kwam er ook niet van. Een rustdagje teveel om goed te zijn dus.

Heb dat dan maar goedgemaakt zondagmorgen in Beisbroek, af en toe de groep verlaten en een extra blokje doen (de befaamde intervalletjes), die ik redelijk snel kon afwerken. Nadien met Rik ook eens doorgetrokken, elkaar uitmoorden leek het wel, een eerste keer kreeg ik Rik los (moest er wel voor aan 19.4 per uur lopen...) maar op de brug over de autostrade zette hij het toch nog eens op een lopen, en kon me doen kraken. Verder dan rustig afgewerkt, in totaal net geen 20km, leuk gelopen. Nadien nog laatdienst gaan doen.

Vandaag stond er eigenlijk een lange duurloop op het programma, maar 't zit er nog in van gisteren, en straks is het hier weerom koers, dus zal het in 't beste geval een half uurtje recup worden, om dan morgen eens een poging te doen om meer dan 25km te lopen.

Morgenvoormiddag trouwens weer bakken, de gebakken lukken van vorige week zijn al de deur uit, 3 kilo verkocht, de rest op mysterieze wijze verdwenen...toch nadat ik er vast had... Enfin, wie ambachtelijke lukken wil, je weet me te vinden hé.

Groetjes

Birger

13 september 2006

Op goeie weg

Na m'n "verwaarlozing" van vorige weken heb ik de draad opnieuw opgenomen, en kben goe bezig, al zeg ik het zelf. Zondagmorgen 19,89 km in het Beisbroekbos, enkele stevige versnellingen erbij, kwas content van mezelf, zeker omdat het zaterdag zo stroef liep, nu ging het goed. Maandag dan meteen van 't goeie weer geprofiteerd en nog een duurloopje gedaan, 21,6 km afgelegd, traagjesweg, 9.4 per uur gemiddeld, maar rustig en goed gelopen. Dinsdag losgefietst, anderhalfuurtje, 27,0 km/u gemiddeld. En vandaag dan, voor ik op laatdienst vertrok, nog snel een beetje gelopen, kwam net niet aan een half uurtje, bouwde wel enkele snelle stukken in (telkens 500 meter, weer rusten tot hartslag -145 en weer 500 meter doortrekken) waarin de snelheid behoorlijk hoog lag. Wederom content van mezelf.

Morgen heb ik dagdienst en vergadering voor studentenraad, hopelijk duurt het niet zo lang, zodat ik 's avonds nog eens de loopsletsen kan aantrekken voor een uurtje. Goeie plannen dus, met mss de (halve) marathon van de Kust erbij, we staan nog in twijfel dus... In elk geval wil ik nog een volle marathon lopen ook, 't is te lang geleden om goed te zijn, en al die heldenverhalen lezen over Brussel, IFF, Jungfrau,.... daar krijg ik het water net iets teveel in de mond om stil te blijven zitten.

Het water kreeg ik ook in de mond toen ik vanmorgen weer gebakken heb, deze keer het familierecept, lukken op grootvaders wijze dus, 't werden er 125 deze keer. Om duimen en vingers bij af te likken...

Groetjes

Achieltje

09 september 2006

Ouderwetse lukken

Laten we beginnen bij 't begin, bij de reden van 't bestaan van deze blog: lopen. Om met mezelf in het reine te komen moest ik wel opnieuw beginnen, van vrijdag 25 augustus was het geleden dat ik gelopen had: 13 dagen!!!!!!! Donderdag is het er dan toch van gekomen, 8 rustige kilometertjes, van Eernegem naar Bekegem en terug. Vrijdag alweer gerust, en vandaag het bij een half uurtje gehouden.

'k Zit momenteel in een overgangsperiode, het vakantieritme (laat gaan slapen, laat opstaan) moet weer aangepast worden aan school en stageritme (ideaal is vroeg gaan slapen om vroeg op te staan). Momenteel zit ik ergens tussenin (laat slapen, vroeg opstaan) en loop ik dus redelijk moe. Beetje bij beetje vroeger slapen en vroeger opstaan, en dan keert het gezonde ritme wel terug.

Nieuws op ander vlak is er ook, deze week via kapaza een ouderwets lukkenijzer (volgens eigenaar van de jaren '20) op de kop kunnen tikken. Lukken, dat zijn koeken (platte, harde koeken met typische ruitvormprint) die vroeger werden gebakken op de stoof, vooral in de nieuwjaarsperiode (ge-LUK-kig nieuwjaar...), het woord "lukken" op zich wordt in de westhoek zelfs nog gebruikt om aan te duiden dat men nog moet nieuwjaar gaan vieren bij iemand (we moetn nog goan lukn bie...). Lukken bakken was ook 't geen mn (overleden) grootvader zijn hele leven heeft gedaan, wat mijn vader na pepe zijn dood deed en wat ik nu ook doe, eigenlijk mag je dus best van een familietraditie spreken.

In die zin trapte ik wel mijn familie op het hart en probeerde het vandaag met een ander recept (moest pepe Maurice 't weten, hij keert hem in zijn graf). Het was ook mijn eerste test met m'n eigen ijzer en het voetje dat ik had laten maken, en het campingvuurtje dat ervoor gebruikt wordt. Het duurde even voor ik het onder de knie had om beide zijden even bruin te bakken, maar na verloop van tijd ging het wel redelijk. Ik had iets meer dan 2kg deeg, beetje veel eigenlijk, vooral als je weet dat je per koekje ongeveer 2 minuten nodig hebt... In totaal kreeg ik er 105 koekjes uit, dus lang genoeg in de weer geweest. Eigenlijk worden lukken pas gebakken als het kouder begint te worden, thuis verklaarden ze me dan ook redelijk gek om bij 23 graden buiten in de zon te staan lukken bakken...

Nog een beetje aanpassen aan 't ijzer, en dan eens met het "familierecept" bakken, zodat we tegen de nieuwjaarsperiode het bakken helemaal onder de knie hebben.

En morgen weer gaan lopen, voor 't eerst sinds lang kan ik nog eens het Beisbroekgeweld gaan vervoegen op zondagmorgen. Dat wordt ongetwijfeld leuk, en zo maakt een mens toch liever loopkilometers...

Bakkersgroetjes

Birger

05 september 2006

Het einde is in zicht

Nog welgeteld 21 weken scheidden mij van het einde van wat een hopeloos lang stuk aan 't worden is: mijn studententijd. Het werd zo stilaan tijd, ik wil niet langer op een verpleegafdeling lopen en om de haverklap de roepnaam "stagairtje" naar m'n kop geslingerd krijgen. Nog 240 uur stage (trouwens onbetaald) en dan zit het er allemaal op, tussenin nog 8 weken op de schoolbanken slijten, en 1 week examens, en dan mag deze jongen zich "verpleegkundige met optie psychiatrie gaan noemen. Dan mag ik eens roepen naar de "stagairtjes", lol.

Het is de week van het starten trouwens, het schooljaar start opnieuw, we spelen op dinsdagavond onze eerste competitiematch in 't snooker, en we beginnen aan een nieuw werkjaar studentenraad en alles wat daarbij komt kijken. Donderdag starten we dan al op stage, het word afdeling 22 in de Onze Lieve Vrouwe kliniek in Brugge, persoonlijkheidsstoornissen. 112 uur krijg ik er de kans om er te tonen dat ik m'n diploma waard zal zijn. Stilaan dan uitkijken waar we dan effectief zullen gaan werken (vanaf 1 februari 2007), dat wordt nog eventjes kiezen (het voordeel van de sector, ik hoef niet te zoeken).

Lopen? O ja, dat ook nog. Tot nu toe nam ik vakantie, letterlijk, van lopen kwam niets in huis, ik had nog maar het idee dat ik de kustmarathon moest laten schieten en 't lopen staat nu al een dag of 10 op een veel te laag pitje, eigenlijk hang ik wat de luiaard uit. Maar nu school weer herbegonnen is, en stage ook, zal ik 's avonds genoeg van me af moeten lopen, en dan zit de kustmarathon er nog altijd in, kheb het al eens gedaan in een maand...

Groetjes van de stagair

Birger